NC CUT : HOW ARE YOU [HOLIN : โฮลิน]

HOW A RE YOU

NC CUT 

HOW A RE YOU

________________

"How do you let go of the person that felt like home"

"ถ้าพรุ่งนี้พี่จะหายไป "

"คืนนี้ช่วยอยู่กับผมได้มั้ย"

ถนนเส้นเดิมที่ผมเคยเดินมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนกลับให้ความรู้สึกต่างออกไปเมื่อคนๆนี้เดินอยู่ข้างๆ 

ผมรู้สึกมีความสุขมาก ถึงแม้ผมจะเป็นฝ่ายเดียวที่โหยหาความรักความอบอุ่นจากผู้ชายคนนี้ก็ตามที

-Guanlin 

___________________________

เมื่อมาถึงอพาตเม้นท์
เข็มนาฬิกาก็ได้ชี้เลยเลขหนึ่งไปแล้ว. . . 

นั่นหมายความว่ามีเวลาอีกไม่มากที่คนทั้งคู่จะได้ใช้ร่วมกัน

ร่างบางจัดการถอดโค๊ทหนาออกก่อนที่จะตรงเข้าไปเปิดฮีตเตอร์เพื่อปรับอุณหภูมิห้อง

พลางเหลือบมองไปยังอีกฝ่ายที่ตอนนี้ยังคงยืนนิ่งตรงประตูทางเข้า 

"เดี๋ยวควานลินเช็ดตัวให้พี่นะ"

คนตัวเล็กเอ่ย ก่อนที่จะมุ่งตรงเข้าไปคว้าแขนร่างหนาให้มาประชิดตัวเอง

"พี่ว่าพี่อาบน้ำดีกว่า"

ดงโฮทำหน้าเลิกลักก่อนที่จะรีบปฏิเสธ

"งั้น ผมอาบด้วยนะ"

นัยย์ตาคู่สวยจ้องหยั่งลึกไปในดวงตาอีกคู่ 

จนอีกฝ่ายไม่สามารถปฏิเสธได้

ร่างเล็กแอบยิ้มเจื่อนๆกับตัวเอง 

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะรู้ว่าอยู่กับคนๆนี้ตลอดไปไม่ได้

หรือเป็นเพราะมีเพียงเขาที่ต้องการอีกฝ่ายมากเหลือเกินกันแน่

"พี่ว่าพี่ให้ควานลินอาบก่อนดีกว่า"

เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กกำลังจะถอดสิ่งที่ปกคลุมร่างกายออก

คัง ดงโฮก็รีบเสมองไปทางอื่นก่อนที่จะรุดเดินหนี


"พี่. . รังเกียจ. . .ผมหรอ"
ร่างบางรีบรั้งแขนอีกฝ่ายไว้ไม่ให้ไปไหน
พลางปลดกระดุมชุดนอนของตัวเองออกจนเผยให้เห็นผิวเนียน
ผิวสีขาวที่ตอนนี้มันขึ้นสีแดงระเรื่อ ที่เพียงแค่มองก็อาจจะหลงได้อย่างง่ายดาย
จากตอนแรกที่คิดว่าเพียงใบหน้าก็ทำให้หลงใหลได้ง่ายๆแล้ว
แต่สิ่งที่อยู่ภายในกลับทำให้ลุ่มหลงได้มากกว่าเดิมหลายร้อยเท่า


"พี่ดงโฮ"
เสียงกระซิบอย่างเชื้อเชิญบวกกับสัมผัสที่ซุกซนบริเวณช่วงล่างนั้นทำให้จิตใจของดงโฮเริ่มสับสน
ร่างเล็กใช้มือเรียวปลดซิปกางเกงของอีกฝ่ายก่อนที่จะใช้นิ้วไล้วนบริเวณจุดสำคัญของร่างหนา
จนมันได้ผงาดขึ้นใต้ร่มผ้าอย่างเต็มที่
และสุดท้ายเขาก็ไม่สามารถอดกลั้นความรู้สึกที่มีได้


"ถือซะว่าเป็นวันสุดท้าย. . .ระหว่างเรา"
ร่างทั้งร่างของคนตัวเล็กถูกประชิดจนติดกำแพง
ร่างหนาใช้ริมฝีปากดูดเม้มไปตามซอกคอพร้อมทำรอยให้เป็นตำหนิ
ก่อนที่จะคว้ามือเรียวเล็กให้ออกจากการกอบกุมอวัยวะช่วงล่าง
แล้วเปลี่ยนไปคล้องคอเขาแทน


"เดี๋ยวพี่ทำเอง"
ร่างหนากระซิบก่อนจะใช้ลิ้นร้อนไล้ไปตามแผ่นอกขาวที่ตอนนี้กระเพื่อมไม่เป็นจังหวะ
เขาไล้ลงมาเรื่อยๆจนมาถึงจุดสำคัญของร่างบางที่ตอนนี้ยังมีกางเกงนอนบางๆกั้นไว้อยู่
คนตัวโตไล้ลิ้นวนบริเวณนั้นอย่างกระหายจนอวัยวะที่อยู่ใต้ร่มผ้านูนออกมา



" อึก . . . อ๊า"
ร่างบางพยายามสะกดกลั้นเสียงที่น่าอายของตัวเองเอาไว้
แต่ก็ไม่สามารถเก็บงำมันเอาไว้ได้
ความเสียวกระสันที่ได้ก่อตัวขึ้นนั้น ทำเอาอารมณ์ของทั้งคู่แตกกระเจิง




". . . พี่ดงโฮ . . .อึก. .  เอาอีก. . . "
สะโพกของร่างเล็กก็แอ่นรับสัมผัสจากอีกฝ่ายอย่างโหยหา
จุดสำคัญของร่างบางในตอนนี้ก็นูนขึ้นอย่างเต็มที่ทั้งๆที่ยังไม่ทันได้ทำอะไรมากมาย
ไม่ทันไรของเหลวสีใสก็ได้ไหลซึมจนเปลอะเปื้อนกางเกงนอน


"พี่ถอดกางเกงหนูนะ"
ร่างหนาจัดการถอดเกงเกงนอนของอีกฝ่ายออก
จนเผยให้เห็นขาเรียวขาวกับอวัยวะสำคัญที่น่าหลงใหล




"อ้าขาออก"
ร่างเล็กทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย
ดงโฮจัดการใช้นิ้วสอดเข้าไปบริเวณช่องทางสีสวยด้านหลัง
เขาค่อยๆใช้นิ้วกลางกับนิ้วชี้ดันลงไปในช่องทางนั้นอย่างยากลำบาก
แต่ช่องทางนั้นก็ได้ตอดรัดนิ้วของร่างหนาเป็นอย่างดี




"อื้อ . .พี่จ๋า . . .ใส่มัน อึก เข้ามาเร็ว . . ."
ไม่รอช้า ร่างหนาก็ทำตามที่อีกฝ่ายขอร้อง
เขาถอนนิ้วทั้งสองออก ก่อนที่จะเอาแก่นกายร้อนใส่เข้าไปแทนที่
ร่างบางกดสะโพกลงตอบรับสิ่งแปลกใหม่ที่เข้ามา
ส่วนเขาก็ค่อยๆใส่แก่นกายนั้นเข้าไปอย่างช้าๆ




"อ๊า.  . . พี่จ๋า . .เร็ว . . เร็วอีก . ."
ตอนนี้ช่วงล่างของเขาถูกช่องทางของร่างเล็กตอดรัดจนทำให้รู้สึกเสียว
จากตอนแรกที่คิดว่าจะถนอมร่างเล็กอย่างอ่อนโยน
แต่อารมณ์ดิบตอนนี้กลับอยากที่จะทำอะไรต่อมิอะไรให้มากขึ้นกว่าเดิม
ร่างหนาเริ่มกระแทกแก่นกายเข้าออกด้วยความเร็ว
จนภายในห้องน้ำเต็มไปด้วยเสียงของความสุขสม



"อ๊ะ .  . อ๊า . .  พี่จ๋า . . . อึก . . ลึกอีก. ."
เสียงกระเส่าของร่างบางดังระงม
ร่างหนาพยายามกระแทกเข้าไปตามที่ควานลินร้องขอแต่ก็ไม่สามรถยัดมันจนสุดปลายได้



"เจ็บหน่อยนะ"
ดงโฮจัดการอุ้มคนตัวเล็กขึ้นทั้งๆที่แก่นกายยังติดอยู่ภายในร่างกายอีกฝ่าย
ให้ขึ้นไปนั่งบนตู้ตรงซิ้งก์น้ำก่อนที่จะแยกขาอีกฝ่ายให้กว้างกว่าเดิม
พร้อมกับจับขาทั้งสองข้างพาดบ่า
โดยไม่รอช้าที่จะสวนแท่งร้อนที่พร้อมจะปลดปล่อยเข้าไปอีกครั้ง



"อ๊ะ .อ๊า.  พี่-ดงโฮ. . อ้ะ. ."
ร่างเล็กร้องเสียงหลงตามจังหวะเร่งถี่ที่อีกฝ่ายควบคุม
แววตาหยาดเยิ้มที่มองมานั้นเต็มไปด้วยความต้องการ
ไม่ช้าความคับแน่นที่พร้อมจะปลดปล่อยของร่างหนาก็ขยายใหญ่ขึ้น
ก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำรักคาช่องทางสีสวยนั่น
จนไหลเยิ้มออกมาเปลอะเปื้อนซิ้งก์น้ำ


ครืด ครืด

จู่ๆเสียงโทรศัพท์ของร่างหนาก็ดังขึ้น
ทำให้ดงโฮต้องผละออกมาจากร่างบางอย่างขัดใจก่อนจะจัดแจงเสื้อผ้าตัวเองให้เป็นปกติ
แล้วเดินออกไปรับโทรศัพท์ แต่ยังไม่ทันที่ดงโฮจะได้ก้าวไปไหน
คนตัวเล็กก็รีบคว้าแขนเขาเอาไว้

.
.
.

.
.
.

"อึก . . พี่จ๋า . .หนูยังไม่เสร็จ"



"เดี๋ยวพี่มา"

NC TO BE CONTINUE